Μπροστά σε μία συγκλονιστική ομάδα από γυναικείες ερμηνείες με πρωταγωνίστρια τη Winona Ryder, όταν κάποιος έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει τις Μικρές Κυρίες - "Little Women" του 1994, νιώθει σαν να επιστρέφει μεταφορικά σπίτι του. Το σενάριο, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Λουίζα Μέι Αλκοτ, μεταφέρει κοινές προβληματικές του παρελθόντος στην οθόνη, οι οποίες ταυτίζονται και είναι επίκαιρες με ζήτηματα του σήμερα. Το μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε σε δύο τόμους το 1868, αποτέλεσε συγχρόνων ένα βιβλίο αντιπροσωπευτικό, όμως την ίδια στιγμή ήταν ένα βιβλίο που κοιτούσε μπροστά από την εποχή του τόσο σε κοινωνικά ζητήματα αλλά και στη θέση και τον αυτοπροσδιορισμό μίας γυναίκας. Η εν μέρει αυτοβιογραφική ματιά της Αλκοτ πάνω στη ζωή και τις ερωτικές περιπέτειες των τεσσάρων κοριτσιών της οικογένειας Μαρτς δεν ξεφεύγει ιδιαίτερα από τα νεανικά και τα ρομαντικά αναγνώσματα της εποχής, αλλά ήταν μια άλλοτε αδιόρατη και άλλοτε υπογραμμισμένη διάθεση ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης που θα χάριζε για πάντα στη Μεγκ, τη Τζο, την Μπεθ και την Εϊμι μια όχι προκλητική ώς προς τα ήθη της εποχής αλλά ωστόσο σαφή επίστρωση χειραφέτησης: όλα να γίνουν όπως πρέπει και όπως αναλογούν στις επιταγές της κοινωνίας, με μοναδική προϋπόθεση να είναι όλα θέμα προσωπικής επιλογής. Η αρχετυπική ιστορία των αδερφών Μαρτς, της ατίθασης Τζο που θέλει να γίνει συγγραφέας, της πιο συντηρητικής Μεγκ που θα παντρευτεί τον καλοκάγαθο Τζον, της πεισματάρας Εϊμι που θα διεκδικήσει και θα κερδίσει τον Λόρι που αγαπάει τη Τζο, της αθώας Μπεθ που δεν θα προλάβει να γνωρίσει τον έρωτα, οι μικρές και οι μεγάλες χαρές και οι μικρές ή μεγάλες τραγωδίες τους, γίνονται στα χέρια της Gillian Armstrong ένα διαχρονικό κινηματογραφικό αριστούργημα .

Ανεξάρτητα από την περίοδο του 1868 που προσεγγίζει η ταινία ή την περιοχή στην οποία εστιάζει, η ταινία με την αφήγησή της έχουν τη μαγική ικανότητα να κάνουν τον θεατή να νιώθει ξανά σαν παιδί, με τους χαρακτήρες να αποδίδονται κινηματογραφικά με την ίδια ζεστασιά που απεικονίζονται στο βιβλίο. Η ταινία η οποία ταξιδεύει τον θεατή με ευαισθησία στην εποχή και την ατμόσφαιρα του 19ου αιώνα δικαιωματικά θα διεκδικήσει 3 βραβεία Oscar, συμπεριλαμβανομένης καλύτερης γυναικείας ερμηνείας, ενδυματολογίας και μουσικής, παραμένει έως και σήμερα μία ταινία-σταθμός για την τέχνη του σινεμά και ύμνος της γυναικείας φύσης.