Με μία εικονική στιγμή στριπτίζ με γάντι, η οποία λογοκρίθηκε αυστηρά την περίοδο που γυρίστηκε η ταινία, η «Τζίλντα» αποτελεί ένα εμβληματικό γκανγκστερικό και κοσμοπολίτικο κινηματογραφικό νουάρ αριστούργημα. Η πλοκή εξελίσσεται στο Μπουένος Άιρες με πρωταγωνίστρια τη συγκλονιστική Χέιγουορθ, η οποία έδωσε νέα διάσταση στον όρο της femme fatale, ζεσταίνοντάς με την κοκκινοκάστανη ομορφιά της.

Αν και η Τζίλντα θεωρήθηκε τεράστια επιτυχία από το κοινό και ανύψωσε την πρωταγωνίστρια σε γυναίκα-είδωλο, η αξιολόγηση από τους Αμερικανούς κριτικούς εκείνη την εποχή ήταν από ελαφρώς θετική έως χλιαρή. Οι Γάλλοι κριτικοί, ωστόσο, σύντομα αναγνώρισαν την ταινία ως κομμάτι ενός σημαντικού κινήματος που συνέβαινε στον αμερικανικό κινηματογράφο. Το καλοκαίρι του 1946, αφού η Τζίλντα αποκόπηκε από τις αμερικανικές κυκλοφορίες κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το γαλλικό κοινό αναγνώρισε μια σειρά ταινιών έως τη νέα αντιπροσωπευτική τάση στον κινηματογράφο, συμπεριλαμβανομένης και της Τζίλντα. Αυτές οι ταινίες έφεραν μαζί τους μια αίσθηση από κάτι νέο στον αέρα, μια διάθεση κυνική, απαισιόδοξη και συναρπαστική.

Ακόμη και σήμερα, η ταινία παρακολουθείται όχι μόνο με τη νοσταλγία που προκαλεί το εξιδανικευμένο νουάρ μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί αλλά και για τη δύναμη του κάθε ρόλου, τις προσωπικότητες των πρωταγωνιστών και την κοινωνική διάσταση του στόρι.